Hiçbişey

20 Ocak 2016 Çarşamba

hey benim küçük gemim
fersahlarımın imlasını yitirdiği
tan vaktinde doğan durgunluk
imsak vaktinde dayanırdım kapına
ellerimde güllerle
anlaşılmazlık yongası boğazımda düğüm düğüm
bir intiharın ertesi olur mu deme.

manşetlerini kıvıran bir ceset gördüm her öğle vakti türk kahvesi içen
Gönderen aylakadam zaman: 17:06
Bunu E-postayla GönderBlogThis!X'te paylaşFacebook'ta PaylaşPinterest'te Paylaş

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Kalem, kağıt hep sevişir ya.

  • ►  2018 (2)
    • ►  Temmuz (1)
    • ►  Mayıs (1)
  • ►  2017 (4)
    • ►  Kasım (1)
    • ►  Temmuz (1)
    • ►  Ocak (2)
  • ▼  2016 (15)
    • ►  Aralık (2)
    • ►  Mayıs (3)
    • ►  Mart (3)
    • ►  Şubat (1)
    • ▼  Ocak (6)
      • gitmek
      • hey benim küçük gemim fersahlarımın imlasını yit...
      • 11 Ocak
      • Yazarsan gidene dek ceset peşinde sabaha dek yaz D...
      • bu benim rahlemim! son nefesimin, dudakların...
      • Yılın son şiiri.
  • ►  2015 (16)
    • ►  Aralık (2)
    • ►  Kasım (1)
    • ►  Ekim (1)
    • ►  Ağustos (4)
    • ►  Haziran (3)
    • ►  Nisan (1)
    • ►  Şubat (1)
    • ►  Ocak (3)
  • ►  2014 (14)
    • ►  Aralık (1)
    • ►  Kasım (4)
    • ►  Ekim (8)
    • ►  Mayıs (1)
  • ►  2013 (14)
    • ►  Aralık (3)
    • ►  Kasım (1)
    • ►  Eylül (2)
    • ►  Ağustos (1)
    • ►  Temmuz (1)
    • ►  Haziran (6)

Hakkımda

Fotoğrafım
aylakadam
Profilimin tamamını görüntüle
Basit teması. Blogger tarafından desteklenmektedir.