hey benim küçük gemim
fersahlarımın imlasını yitirdiği
tan vaktinde doğan durgunluk
imsak vaktinde dayanırdım kapına
ellerimde güllerle
anlaşılmazlık yongası boğazımda düğüm düğüm
bir intiharın ertesi olur mu deme.
manşetlerini kıvıran bir ceset gördüm her öğle vakti türk
kahvesi içen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder