Akrallık

Terk, tekil akıl
Peygamber değildim
Caize uzak, vahdete haiz. Kırıldı naif
Nüktedan ve kekre
Seni severdim ben boynu narin ve ince
Aziz değilim bu kente..
Yağmurla yoğruldu toprak
Tuzlu su ile karışmadı aralık bunu bilirdim sadece.
İliklerime işledi sürgün ve krallık!
Ceset kalıntılarından tahtim
Devrik bir liderdim
Beni zaman irdeledi
Geçmiş kendini kadehlerle bileyledi

"Henüz ölmemişken şairliğe soyundum forma numaram yirmiyedi."

PİM

aklının kıvrımlarımdaki kıvılcım,

 ve üryan takındığın didaktik tavır,

ipek gerdanından sarkan zemheriden sicim,

soğuk beton ve nemli deniz,

gözlerimde kumsallar biriktirdim bi elveda demeden;

al bu senin..

sepyalarımdan doğan güzdür bu kapımda zikreden sessizlik

gülümsemeler nahoş, naif bir ırkçılık karşısında

serçe parmağıma çok yakışır şu hediye ettiğin pim.

"somurtkan bir adam katmanlardan oluşur parkasına siner sigara kokusu.

  rugan giymezler spor ayakkabı tercih ederler."