gitmek istiyorum.

bir bir geliyor aklıma herşey.
meğer lafla yürütüyormuşum ben o peynir gemisini
bir fotoğraf yıkabiliyormuş herşeyi batırıyormuş işte o gemiyi!
gitmek istiyorum herşeyden ve heryerden.
milâdını doldurmuş bir takvim gibi hissediyorum kendimi
eski günlerin her birinden kayıklar yaparak filo kurmuşum meğer ben
gitmek istiyorum açılmak istiyorum denizlere kaçmak istiyorum
alışamıyorum insan küfüne artık.
ve ağlayamıyorum sadece yutkunuyorum
yutkunuşlarım sadece boğazımda düğümleniyor.
sinirleniyorum fakat öfkem içimde patlıyor. yerimden dahi kalkamıyorum
GİTMEK İSTİYORUM. HERŞEYDEN TÜM HATIRADAN GİTMEK İSTİYORUM.

ölmek derken?

"manevi ölümler adına yazılır bazı şarkılar o yüzden ölümden korkum yoktur benim. defalarca öldüm şarkılar şahit.
böyle şarkılar manevi açıdan hep öldürür ki manevi ölümler en zorudur ölümlerin
bir beden bir kurşunla devirebilir fiziki açıdan
fakat manevi ölüm denen şey öyle değildir şarjörler dolusu mermilerden sıyrılıpta bir bıçağın üzerine koşarsın delice."

"yoksun ve yokluğunu aramıyor değil bazen. insanlara bişeyler anlatmaya çalışıyorum sevgi adına adanmış bir hayatın üzerine aşkın değerini yutkunuyorum ve susuyorum öylece bakıyor gözler beni anlamıyor. onu anladığımda o an gözlerimi ellerimin o yokluğu sarmalıyışına kitleniyorum. masanın üzerinde iki el. ya parmaklarının arasında bir dal sigara oluyor işte ya da bir bardak içki. yutkunamıyorum.. direnişler yersiz ve yeryüzünde anlaşılamamak. saplanıyor bıçak gibi bedenime arıyorum. lanet olsun arıyorum."